gan Elidir Jones

Am yr ail flwyddyn yn olynol, wnes i dreulio dyddiau cynta Ebrill yn teithio i Lundain er mwyn mynd i sioe EGX Rezzed. I’r rhai ohonoch chi sydd ddim yn gyfarwydd efo Rezzed, nid sioe gemau arferol mohoni. Mae’n rhoi llai o bwyslais ar glitz a sbectacl, ac yn canolbwyntio ar ddathlu gemau llai, annibynnol, diddorol, ac yn rhoi cyfle i chi eu trafod nhw yn uniongyrchol efo’r datblygwyr. Mae’n lot fawr iawn o hwyl.

Os am atgoffa’ch hun o’r trip flwyddyn diwetha, dyma fy adroddiad epig o’r sioe – fan hyn a fan hyn. Ond pwy sydd isio byw yn y gorffennol pan mae ‘na lwyth o stwff newydd a chyffrous reit rownd y gornel? Dyma fy uchafbwyntiau i o Rezzed flwyddyn yma.

Oh Sir…!: The Hollywood Roast

Os ‘da chi’n cîn fel fi, ac yn troi fyny i sioe fel hyn yn gynnar, gewch chi gyfle i brofi pethau arbennig cyn i’r torfeydd mawr droi fyny. Yn yr achos yma, ges i chwarae’r gêm Oh Sir…!: The Hollywood Roast yn erbyn un o’r datblygwyr, a chael yr holl goss am y peth wrth wneud.

Dwi’n gwbwl ymwybodol bod disgrifiad o’r gêm yn mynd i swnio’n hurt bost, ond ro i gynnig ar y peth beth bynnag. Felly mae Oh Sir… yn edrych yn debyg iawn i gêm ymladd 2D, ond efo’r holl gymeriadau wedi eu rhwygo’n syth allan o ffilmiau poblogaidd fel Harry Potter a Lord of the Rings. A fyddwch chi ddim yn ennill drwy guro’r gelyn yn ddu-las, ond drwy grefftio sarhâd allan o nifer fawr iawn o opsiynau. Mae’n chwarae fel Cards Against Humanity, fwy neu lai, wrth i chi drio llunio’r insylt hira / gwaetha / mwya hurt a welodd y byd erioed.

Dwi ddim yn siŵr faint mae profiad fel hyn yn debyg o bara, ond wnes i chwerthin lot tra’n ei chwarae, beth bynnag. Mae’n dod drosodd fel gêm barti gwerth chweil, ac yn cael ei rhyddhau yn y gwanwyn, i fod.

Ac os oes awydd gennych drio’r math yma o nonsens rŵan hyn, mae’r gêm gynta yn y gyfres, Oh Sir!: The Insult Simulator, allan yn barod.

Gonner

Roedd ‘na ardal agored yng nghanol y sioe yn llawn gemau Switch, ac ymhlith yr ardaloedd prysuraf drwy’r dydd. Peth braf iawn i weld.

Roedd ‘na lwyth o gemau o’n i isio eu trio yno – Pocket Rumble, Flipping Death, WarGroove – ond yr unig un ges i gyfle i’w chwarae oedd Gonner. Doedd gweld y gêm yn rhedeg mewn trelyrs ddim wir wedi pricio fy nychymyg, ond stori wahanol iawn oedd ei chwarae.

Mae’n gêm roguelike, ac yn arbennig o anodd, fel y gallech chi ddisgwyl, yn teimlo dipyn bach fel fersiwn modern o Ghouls & Ghosts. O ran stori, mae’n dilyn ymdrechion creadur bach o’r enw Ikk i godi hwyliau ei unig ffrind – sy’n forfil anferth – wrth grwydro drwy fyd tywyll a pheryglus ar drywydd trysor. Wel, wrth gwrs.

Prif atyniad gêm roguelike ydi chwarae ac ailchwarae er mwyn hogi eich sgiliau, a ges i ddim cyfle i wneud hynny. Ond wnes i chwarae digon i benderfynu bod Gonner werth golwg arall pan mae’n cael ei rhyddhau ar y Switch yn yr haf. Neu ar y PC rŵan, hyd yn oed, lle mae’r gêm ar gael y funud yma.

Sine Mora EX

Dwi’n meddwl mai Sine Mora EX oedd fy hoff gêm o’r sioe flwyddyn yma, a hynny er y ffaith mai gêm shoot-em-up gweddol syml ydi hi, mewn gwirionedd. Oherwydd y ffaith mai gêm shoot-em-up gweddol syml ydi hi, hyd yn oed – mae’n genre sydd ddim wedi cael llawer o gariad ers Resogun bedair mlynedd yn ôl, ond yn gymaint o hwyl pan mae’n cael ei wneud yn dda.

Yn Sine Mora EX – fersiwn estynedig o gêm ddaeth allan yn 2012 – fyddwch chi’n hedfan o’r chwith i’r dde, yn ymladd ton ar ôl ton o elynion, ac ambell fos mawr, mewn byd sy’n teimlo fel ei fod wedi ei ddylanwadu gan yr ail ryfel byd… jyst lot mwy lliwgar ac anime-aidd. Y newid mawr fan hyn ydi’ch bod chi’n medru arafu amser er mwyn osgoi’r môr o fwledi sy’n llenwi’r sgrîn – ar ben ei gyflymu er mwyn sgipio’r golygfeydd hir o ddeialog, sydd braidd yn ormod, mae’n rhaid dweud.

Ond hollti blew ydi cwyno am beth felly. Fe gafodd y fersiwn cynta o Sine Mora ymateb da nôl yn y dydd, felly mae synnwyr yn dweud bod y fersiwn estynedig am gael derbyniad gwell, dydi? Fel’na mae rhesymeg yn gweithio, bois.

Sure Footing

O’r holl ddatblygwyr ges i sgwrs efo nhw ar y diwrnod, Table Flip Games – datblygwyr Sure Footing – oedd wedi cymryd y mwyaf o ddiddordeb yng ngwaith Fideo Wyth. Ond dim dyna pam bod eu gêm nhw ar y rhestr ‘ma. Na. Nope. Dim ffiars o beryg.

Endless runner ydi Sure Footing, yn steil Bit Trip Runner neu Super Mario Run. Mae’n gynnar iawn yn natblygiad y gêm ar hyn o bryd, ond yn barod mae’r ffyrdd y mae Sure Footing yn trio gwahaniaethu ei hun yn dod yn amlwg. Fe allwch chi ddewis o bedwar cymeriad, a lefelu pob un i fyny wrth chwarae, fel croes rhwng endless runner a gêm chwarae rôl, mewn ffordd.

Mae ‘na fwy fyth o opsiynau o ran addasu cymeriad cyn bob lefel – fe allwch chi ddewis tri allan o chwech gallu arbennig, er mwyn chwarae’r gêm yn eich steil unigol eich hun. Mae’n cynnig lefel newydd o ddyfnder mewn genre sy’n medru teimlo’n eitha arwynebol, ac yn sicr ar ein radar ni erbyn hyn.

Sgwrs Yooka-Laylee

Mae ‘na ddewis gwych o sgyrsiau bob diwrnod yn EGX Rezzed, ond dim ond un ges i gyfle i’w weld flwyddyn yma – trafodaeth ar Yooka-Laylee, y gêm blatfform 3D sy’n cael ei rhyddhau wythnos nesa, ac yn anelu i ailgynnau fflam gemau fel Banjo-Kazooie a Donkey Kong 64.

Roedd ‘na ambell i beth diddorol yn y sgwrs, oedd – fel y ffaith bod Yooka-Laylee yn ddechrau ar ‘fydysawd’ newydd o gymeriadau i’r datblygwyr, Playtonic, ac un aelod o’r gynulleidfa yn codi ar ei draed, yn mynnu eu bod nhw’n ailgreu Diddy Kong Racing.

Ond yr uchafbwynt, heb os, oedd hwn:

Dyna eu homage perffaith nhw i’r fideo mor-ddrwg-mae’n-dda oedd yn cychwyn DK64. Dwi dal ddim yn siŵr fydd y fideo yn y gêm, ta oedd yr holl beth yn ffŵl Ebrill mawr. Ond motsh. Mae’n bodoli’n rŵan. Dyna’r oll sy’n bwysig.

Ffiw. Dim amser i drafod yr holl stwff arall ges i brofi yn y sioe – Warhammer: Dawn of War 3, Snake Pass… na’r tro ‘na wnes i gau sesiwn aml-chwaraewr o Holodrive i lawr mewn camgymeriad.

Na. Dim amser i sôn am hynny. Dyna siom.

Ond jyst abowt digon i ddweud, unwaith eto, bod EGX Rezzed werth eich amser, ac y bydda i’n ôl flwyddyn nesa.